Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

ΑΠΟΣΤΑΣΗ




Δεν κοιταει ο ενας τον αλλο,δεν κοιταει
 η σιωπη μεταξυ μας μιλαει.
Πεφτει χιονι στο σαλονι,
Και στο δωματιο μοναχος,
ποσο η ζωη μας λαθος
ποσο λαθος.

Σ' αγαπουσα θυμαμαι φιλια,
τωρα νοιωθω ερημια.
Κανει κρυο και νυχτωνει.
Εισαι διπλα μα τοσο μακρια,
σου μιλαω μα απαντηση καμμια
απαντηση καμμια.

Που ταξιδευεις τωρα εσυ
σε αγγιζω μα δεν εισαι εκει.
Της ζωης μας απλος θεατης,
να κοιμασαι στο πλευρο μου
μα να λειπεις απ' το ονειρο μου.
Ακομα κραταω την αντοχη
σαν τεντωμενο σχοινι.
Μηπως βρω μεσα στο βλεμμα
την αγαπη σου για μενα.

Δεν θυμασαι πια δεν θυμασαι
για τα χρονια πια λυπασαι.
Σταζει δακρυ το ταβανι.
Και φωναζω σου λεω τρελη,
πως σ' αγαπησα πολυ
σ' αγαπησα πολυ

Μην πειραζεις πια, μην πειραζεις
την πληγη κι' αναστεναζεις.
Ελα κατσε εδω κοντα μου
ισως βρουμε ξανα τον τροπο
οπως το φιλι το πρωτο
το φιλι το πρωτο.



ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ

Καστελλοριζο τοπιο ειδυλιακο
τα κυματα ορμηξανε στο αδειο του μυαλο.
Σας βαζω στο μνημονιο μας ειπε σοβαρα,
κυβερναω μια χωρα γεματη διαφθορα.

Μα μολις χθες δεν φωναζες σε παρκα και πλατειες
πως χρηματα υπαρχουνε,τι λεμε μαλακιες?
Και αφου εξαφανιστηκες για μηνες σε ταξιδι
γυρισες πισω να μου πεις,σε εσωσα καρμιρι.

Μολις ψυχανεμιστηκες πως εχασες τη μπαλλα
εβγαλες φορα το χοντρο για να μου πει και τ'αλλα.
Μαζι τα φαγαμε ραγια και αχρηστε κυφηνα,
εσυ φασολια και κουκια και εγω τη συναγριδα.

Μετα ανελαβε ευθυς ο Μπενι ο γενναιος
που μες τα δυτικα προαστεια μεγαλωσε σαν νεος.
Μα γρηγορα τους ζητησε ανιερη συμμαχια
δεν αντεχε λεει πια τοση πολυφωνια.

Ετσι μαζευτηκανε ολοι οι αγυρτες
να σωσουνε τη χωρα απο σκυλια και γυπες.
Τον κολο τους προστατευαν ο ενας πλαι στον αλλο
μηπως τους βρουμε μοναχους και τους επαρει ο διαολος

Ταχα μου ψαχνουν για  να βρουν στην Ελβετια φραγκα
και ολοι τους μπρος το γυαλι μας κανουνε το μαγκα.
Ο ενας δεν το διαβασε ο αλλος προσποιειται
μα τωρα σε τουτα τα σκατα να πατε να πνιγειται.

Φτανει μην μας σωνεται γεμισαμε σωτηρες,
απ' το πολυ το σωσιμο μας πεσαν οι ζωστηρες.
Κοιταξτε να λουφαξεται καπου στην Εκαλη
γιατι αν σας πετυχουν πουθενα σας πηραν το κεφαλι.

Εσεις που ξεπουλουσατε για χρονια το λαο σας
σιγουρα θα αποκτησετε υγρο κελλι δικο σας.
Και μην ξεχνατε ποταποι του κερδους σας ιπποτες
πως οποιος μπλεκει με τα πιτουρα παντα τον τρων οι κοττες.

Λεφτα υπαρχουν μα τα φαγαμε μαζι.
Λεφτα υπαρχουν, ρημαδιο το μαγαζι.
Δεν τα διαβασα ηταν πολλα.
Δεν τα διαβασα, στα συσσιτια ουρα.
Κουραστηκα απ' την πολυφωνια, εσωσα την χωρα.
Κουραστηκα απ' την πολυφωνια, ειμαι μελος της Καμορα.
Λεφτα υπαρχουν μα τα φαγαμε μαζι.
Λεφτα υπαρχουν στο μπουρδελο τη βουλη.
Κουραστηκα τι θα μου κανετε, μια ψηφος η ποινη σας.
Σας εκλεψα, σας προδωσα,χρεωσα τα παιδια σας.
Τιποτα δεν θα μου κανετε, κοροιδα στην υγεια σας.

ΠΟΙΟΣ

Ποιος θα μας σωσει απ' το κακο που τ' αστρα ξεμακραινουν.
Γιατι να νιωθουμε ντροπη και τα ονειρα πεθαινουν.
Ποιος θα μας πει το μυστικο ποιοι ειμαστε που παμε.
Γιατι δεν νιωθουμε χαρα κι' ολο σκυφτοι τραβαμε.
Ισως εσυ ο ειδικος που μοιραζες αιτησεις
μηπως αν ψαξεις πιο καλα μπορεις να βρεις τις λυσεις?
Εκει μπροστα σου ειναι σοφε μεσα στην χαρτουρα.
Ισως αν εσκαβες βαθια στου νου σου τη σαβουρα.

Θα βρισκες ψηφους και λεφτα να γινονται θηρια,
θηρια που θα σε σχισουνε στην πρωτη ευκαιρια
Ποιος θα μας σωσει απ' την ψευτια που μειναμε μοναχοι
Ποσα φωναζει η σιωπη,ποσο γεννουν τα λαθη.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ
ΜΗΠΩΣ ΕΣΥ ΔΟΣΙΛΟΓΕ ΣΟΦΕ ΠΟΥ Ο ΛΑΟΣ ΣΕ ΦΤΥΝΕΙ
ΜΗΠΩΣ ΕΣΥ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΓΙΕ ΠΟΥ Η ΚΛΕΨΙΑ ΣΕ ΠΝΙΓΕΙ
ΜΗΠΩΣ ΕΣΥ ΡΕ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΟ ΑΡΧΙΕΡΕΑ ΤΟΥ ΗΘΟΥΣ
ΜΗΠΩΣ ΕΣΥ ΜΙΚΡΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕ ΠΟΥ ΖΗΤΙΑΝΕΥΕΙΣ ΨΗΦΟΥ
Σ

ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ

ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ

Στους ανάποδους καιρούς μας η ανήσυχη μαυροπαρέα μας μεγαλώνει μέρα τη μέρα! Κάτι είναι, νομίζω, κι αυτό - γιατί την Ιστορία την γράφουν οι παρέες... Καλοσωρίζω τον κύριο Πέτρο Νικολό στην Στιχο-Μυθία!


Ανάποδα γύρισε ο καιρός ,
ανάποδος αιώνας.
Μπόχα και κίτρινη βροχή,
στης σκέψης το χειμώνα


Μικρόμυαλοι κι αδίστακτοι,
παράσιτα στα χρόνια,
ήρθαν με σάλια και ψευτιές,
να φτιάξουν τον κανόνα.

ΡΕΦΡΕΝ
Μη νοιάζεσαι, μη νοιάζεσαι
δεν πρέπει να κουράζεσαι.
Μη νοιάζεσαι, μη νοιάζεσαι
Ριάλιτι χρειάζεσαι.
Μη νοιάζεσαι, μη νοιάζεσαι
το μέλλον συσκευάζεται.
Μη νοιάζεσαι, μη νοιάζεσαι
σε ξέρουν τι φαντάζεσαι.

Και 'συ μικρέ μου θεατή,
κούκλα από πλαστελίνη
να τους κοιτάς απ' την TV
και το κλουβί να κλείνει.

Κάθισε μην σηκώνεσαι
ο καναπές σε θέλει,
έχεις αρμόδιους ικανούς
με γλώσσα από μέλι.

ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ
ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΔΙΚΑΖΕΣΑΙ
ΕΝΟΧΟΣ,ΕΝΟΧΟΣ,ΕΝΟΧΟΣ

Πέτρος Νικολός

ΚΟΙΤΑ ΜΕ ΤΩΡΑ

Κοίτα με τώρα


...έχω κρυμμένη από παλιά της ουτοπίας την γειτονιά...



Εκει στην ακρη του μυαλου
πισω απ' τη ληθη του καιρου
εχω κρυμενη απο παλια
της ουτοπιας γειτονια

Τοτε που ημουνα παιδι
αιωνες πριν τη λογικη
τοτε που εφθανα στη γη
δεν ειμουν μονο ενα κορμι

Ειχα πολυχρωμες αισθησεις
μαθαινα των αστεριων ειδησεις
ειχα τα ματια μου ανοιχτα
ηξερα μερη μαγικα

Κοιτα με τωρα δεν μπορω
χωρις βοηθεια να σκεφτω
Κοιτα με τωρα ειμαι τυφλος
μου δινουν δανεικο το φως
Κοιτα με τωρα προσπαθω
το υλικο να θυμηθω
που 'ναι φτιαγμενη η ψυχη
που δινει στο χωμα μου πνοη

Παλιος ο χρονος και σκληρος
αλλα δεν γινεται αλλιως
θελει εργατες ο καιρος
δεν σταματαει ο τροχος

Δεν εχει ουσια η αξια
ωμη τροφη για τα θηρια
Μην βγαινεις απο την σειρα
ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΙΑ ΦΤΕΡΑ


Πέτρος Νικολός